فرآیند کار بسیار ساده است؛ اکثر دستگاه‌های تشخیص‌دهنده‌ای که در بازار موجود هستند، قابلیت شناسایی آلومینیوم را دارند. تنها نیاز است که شما بتوانید آن را در تنظیمات مناسبی قرار دهید. دستگاه‌هایی که به صورت خاص می‌توانند آلیاژهای آلومینیوم را شناسایی کنند، معمولاً دستگاه‌هایی هستند که می‌توان سنسورهای هدایت را در آن‌ها تنظیم کرد.
اما این موضوع به این سادگی ختم نمی‌شود. در این حوزه، مواردی وجود دارد که در این مقاله لازم دیدیم آن‌ها را با شما به اشتراک بگذاریم. در واقع، در این مقاله، موضوعات اصلی بر اساس تفاوت بین آلومینیوم و استیل می‌چرخند. این تفاوت‌ها شامل خواص فیزیکی و شیمیایی، استحکام، مقاومت در برابر خوردگی، وزن، قابلیت جوشکاری و بسیاری از عوامل دیگر است که هر یک از آن‌ها می‌تواند تأثیر قابل توجهی در انتخاب بین این دو ماده برای یک کاربرد خاص داشته باشد. در نهایت، انتخاب بین آلومینیوم و استیل بستگی به نیازهای خاص پروژه یا کاربرد دارد.
تفاوت آلومینیوم و استیل
تفاوت در ترکیب شیمیایی بین آلومینیوم و استیل
تفاوت در ترکیب شیمیایی بین آلومینیوم و استیل یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های این دو آلیاژ است. آلومینیوم، که در دسته فلزات غیر فریتی قرار می‌گیرد، بخش عمده‌ای از ترکیب شیمیایی خود را به آلومینیوم اختصاص می‌دهد. این فلز سبک با خواص منحصر به فرد خود، در بسیاری از کاربردها از جمله صنعت هواپیمایی، خودروسازی و بسته‌بندی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
از سوی دیگر، استیل ضد زنگ یا به اختصار استیل، که مانند سایر انواع فولادها و چدن، آلیاژی بر پایه آهن است، بیشترین درصد از عناصر تشکیل‌دهنده خود را به آهن اختصاص می‌دهد. استیل با داشتن مقاومت بالا در برابر خوردگی، استحکام بالا و قابلیت جوشکاری عالی، در بسیاری از صنایع از جمله ساختمان‌سازی، خودروسازی، و تولید کالاهای خانگی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به طور کلی، هر دوی این مواد به دلیل خواص منحصر به فرد خود در بسیاری از کاربردها مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما انتخاب بین آن‌ها بستگی به نیازهای خاص هر کاربرد دارد.
تفاوت در خواص فیزیکی
فولاد در مقایسه با آلومینیوم سفت‌تر است. در بیشتر مواقع، آلیاژهای آلومینیوم قابلیت انعطاف‌پذیری، خراشیدگی یا پارگی را دارند و نسبت به فولاد کمتر مقاوم هستند. فولاد از لحاظ مقاومت بیشتر است و در برابر تحمل، تغییر شکل یا خم شدگی، فشار و حرارت، مقاومت بیشتری از خود نشان می‌دهد.
این تفاوت در خواص مکانیکی بین فولاد و آلومینیوم به خصوص در زمینه‌هایی مانند ساخت و ساز، خودروسازی و صنایع هواپیمایی اهمیت دارد. فولاد به دلیل سفتی و استحکام بیشتر، برای ساختارهایی که نیاز به مقاومت بالا در برابر بارهای سنگین دارند، مناسب‌تر است. از سوی دیگر، آلومینیوم به دلیل سبکی و قابلیت انعطاف بیشتر، برای کاربردهایی که نیاز به وزن کمتر و قابلیت انعطاف بیشتر دارند، مناسب‌تر است.
به عنوان مثال، در صنعت هواپیمایی، استفاده از آلومینیوم به دلیل وزن کمتر و قابلیت انعطاف بیشتر، می‌تواند به کاهش مصرف سوخت و افزایش کارایی هواپیما کمک کند. در حالی که در ساختمان‌سازی، استفاده از فولاد به دلیل استحکام بیشتر، می‌تواند به ایجاد ساختارهای مقاوم‌تر کمک کند.
تفاوت در مقاومت به خوردگی
آلومینیوم با داشتن مقاومت بسیار خوب در برابر خوردگی، یکی از فلزات مورد استفاده در صنایع مختلف است. این فلز به طور خودکار یک لایه اکسید نازک اما بسیار موثر را ایجاد می‌کند که از اکسیداسیون بیشتر جلوگیری می‌کند. این لایه اکسید، که غیرقابل نفوذ است، باعث می‌شود آلومینیوم در برابر عوامل خورنده مقاوم باشد.
با این حال، باید توجه داشت که آلیاژهای آلومینیوم در محیط‌های خاصی مانند آب شور یا جوهای نمکی و اسیدی عملکرد متفاوتی دارند و ممکن است آسیب ببینند. بنابراین، در این شرایط خاص، استفاده از آلومینیوم باید با دقت انجام شود.
از سوی دیگر، فولاد ضد زنگ، که مقدار قابل توجهی کروم در ترکیب خود دارد، مقاومت بسیار خوبی در برابر خوردگی دارد. کروم با ایجاد یک لایه پروتکتیو روی سطح فولاد، از آن در برابر خوردگی محافظت می‌کند. این خاصیت باعث شده است که فولاد ضد زنگ در شرایط سخت آب و هوایی، محیط‌های خورنده اسیدی و … به راحتی زنگ نزند و عمر طولانی‌تری داشته باشد. این خاصیت فولاد ضد زنگ را برای استفاده در صنایع مختلف از جمله ساختمان‌سازی، خودروسازی، و تولید کالاهای خانگی مناسب کرده است.
تفاوت در قابلیت جوشکاری
آلومینیوم گرما را به سرعت جذب می‌کند و تلاش می‌کند تا آن را در کل قطعه منتشر کند. این خاصیت باعث می‌شود که گرما به صورت یکنواخت در سراسر قطعه پخش شود. در مقابل، فولاد زنگ نزن گرما را به سرعت کمتری پخش می‌کند، که این امر می‌تواند در برخی موارد مزیت باشد.
این تفاوت در پخش گرما باعث می‌شود که آلومینیوم هزینه‌ی بالاتری را در هنگام جوشکاری غیراصولی به شما تحمیل کند. به عبارتی، جوشکاری آلومینیوم نیاز به دقت بیشتری دارد و اگر به درستی انجام نشود، ممکن است به قطعه آسیب برساند یا باعث شود که جوش ضعیف یا ناپایدار شود.
جوشکاری آلومینیوم یک فرآیند بسیار حساس است و نیاز به تخصص و دانش فنی بالا دارد. این به این دلیل است که آلومینیوم گرما را به سرعت جذب می‌کند و اگر به درستی کنترل نشود، ممکن است باعث تغییر شکل یا آسیب به قطعه شود. به عبارت دیگر، در هنگام جوشکاری آلومینیوم نسبت به استیل، باید بدانید که نیاز به تجهیزات تخصصی ویژه‌تری خواهید داشت.
این تجهیزات ممکن است شامل دستگاه‌های جوشکاری با تنظیمات خاص، الکترودهای خاص و روش‌های خنک کننده مؤثر باشند. در نهایت، با توجه به پیچیدگی و حساسیت جوشکاری آلومینیوم، توصیه می‌شود که این کار توسط کارشناسان مجرب و متخصص انجام شود.
